Het is alweer bijna zeven jaar geleden dat ik de stap heb gezet naar een eigen onderneming. Ik werkte al een aantal jaar met veel plezier in de media, bij o.a. NPO Z@ppelin, MTV Networks, Radio Veronica en Sky Radio. Ik was zwanger van mijn eerste kind en tijdens mij verlof heb ik lang nagedacht wat ik na mijn zwangerschapsverlof wilde gaan doen. Wilde ik bij dezelfde werkgever blijven? Hoeveel dagen wilde ik dan terugkomen? Maar de belangrijkste vraag die ik mezelf stelde was: wil ik dat mijn kind naar de opvang gaat?
Ondanks dat ik enorme voorstander ben van vrouwen aan de top, vind ik het ook erg belangrijk dat kinderen een goede thuisbasis hebben. En daar bedoel ik mee dat jonge baby’s niet vijf dagen van ’s ochtends zeven uur tot ’s avonds zeven uur op de opvang worden achtergelaten. Want wat zie je dan nog van je kind? Helemaal niets. Je mist zoveel van die eerste ontwikkelingen. En jonge kinderen hebben hun ouders ook gewoon nodig. Kindjes zoeken geborgenheid en willen niet een leidster hebben, veel andere kindjes om hen heen, vaak ziek zijn en dat ouders gestrest zijn.
Dat wilde ik echt niet. Ik wilde moeder zijn, dus wilde ik graag alles meemaken van mijn kind en daar ook volledig voor zorgen. Ook al heb ik gestudeerd, gewerkt en ervaring opgebouwd. Het krijgen van een kind was een compleet nieuwe ervaring en daar wilde ik volop van genieten. Maar werken vind ik ook erg leuk om te doen. Dilemma dus…..
Laat ik wel voorop stellen dat het natuurlijk iemands eigen keus is om een kind naar de opvang te brengen. Als jij je daar goed bij voelt, dan is dat uiteraard prima. Alleen voor mijzelf voelde dat niet zo.
Al een hele lange tijd schoot er destijds door mijn hoofd om voor mezelf te gaan beginnen. Maar durfde ik dat wel? We zaten midden in de crisis en op marketing/communicatiegebied werd alles als eerste gekort. Ik ben niet bang om een uitdaging aan te gaan, maar ik wilde niet falen. Een vaste baan biedt misschien wat meer zekerheid, maar ik wilde er ook volledig voor mijn kind zijn en mijn eigen werktijden kunnen indelen.
Als je voor een werkgever werkt, dan wil je het beste eruit halen. In bijvoorbeeld drie dagen werken, zou dat hoogstwaarschijnlijk niet lukken in de functie die ik had. Daarnaast wil je dat het thuis ook op orde is en je kind een fijne thuisbasis heeft. Dus alle ballen hoog willen houden, is echt een missie kansloos. Dat moet je ook niet willen.
Toen heb ik die stap gezet. Ik heb mijn marketing/communicatiebureau ingeschreven bij de Kamer van Koophandel en ben begonnen. Inmiddels ben ik bijna zeven jaar verder en heb ontzettend veel leuke dingen gedaan en doe dat nog steeds. Ook heb een aantal nieuwe concepten bedacht, waaronder de Food Blog Awards. Deze Awards worden jaarlijks uitgereikt en zijn dé foodprijzen voor foodbloggend Nederland. En uiteraard blog ik zelf sinds kort op Mama4Life.nl.
Op deze manier ben ik er altijd voor mij kinderen, kan ik mijn eigen werktijden indelen en is iedereen gelukkig.
Ik snap het helemaal omdat tikdezelfde keuze heb gemaakt, maar snap ook heel goed dat mensen dit niet willen o kunnen. Ik ben nog elke dat blij met deze stap. Leuk om te lezen hoe het jou is gelukt allemaal.
Werken vanuit huis is inderdaad een ideale manier om er voor je kinderen te kunnen zijn en toch ook een inkomen te genereren.
Geweldig, ik heb ook altijd voor mijn kinderen gekozen, maar voor mij was het een stuk makkelijker, omdat we naar de tropen zijn verhuisd toen de kids klein waren en we daar konden leven van het salaris van mijn man (ook al verdiende hij niet meer dan de locals)
Hoi Chaya, klinkt als een hele goede stap die je heb genomen! Lekker dat je er ook zoveel voor je kinderen kunt zijn. Ik sta nu zelf ook op het punt om voor mezelf te beginnen, super spannend…Succes met alles!
leuk om te lezen. Ik heb de stap om voor mezelf te beginnen, late in life gemaakt. En ik heb er nooit spijt van gehad. Al was het niet altijd eenvoudig
Stoer hoor! Ik ben ook voor mezelf begonnen vanuit huis om bij de kinderen te kunnen blijven. Is hard werken en ik ben nooit klaar maar heb er absoluut geen spijt van.
Inspirerend verhaal en goede keuze om voor jezelf te gaan werken.
Wat goed dat je toch de stap hebt gezet, en zo meer van je kindjes kan zien! 🙂
Wat stoer zeg!