De tablet is in ons huis niet meer weg te denken. Ik gebruik het persoonlijk ook erg veel. Als ik even wat wil opzoeken, dan is de tablet het eerste waar ik naar grijp. Net even wat groter dan een mobiel en weer makkelijker in gebruik dan een laptop. Maar ook voor de kinderen is het een aantrekkelijk object. Het heeft een soort aantrekkingskracht op kinderen, die ze maar niet los willen laten. Maar is de tablet wel zo goed voor ze?
Vijftien jaar geleden werden kinderen met een ‘(computer)muis’ in de hand geboren. Dat is nu al bijna achterhaald. Nu worden kinderen ‘zwiepend’ geboren. En hoe klein ze ook zijn, ze weten precies hoe alles werkt. Met die kleine vingertjes zwiepen ze over al die schermen. Zelf de tv moet het ontgelden. In het begin vroeg ik me steeds af waarom er steeds van die vingertjes op de tv zaten. Tot ik een keer mijn zoon zag zwiepen over het scherm. Logisch ook. Kinderen zien geen verschil in het zwiepen op een tv, mobiel of tablet.
Wij proberen thuis er geen gewoonte van te maken dat de kinderen op de tablet gaan. En eerlijk gezegd gebruiken we het alleen in geval van ‘nood’. En met nood bedoel ik als we even willen dat ze ‘rustig’ zijn. Met mijn zoon van zes kan ik namelijk nog wel afspraken maken. Als ik zeg: “Na dit laatste filmpje gaat de tablet weer uit”, dan is dat ook ok. Ik krijg netjes de tablet terug en er is niets aan de hand. Maar met mijn dochter van drie is het een heel ander verhaal. Als je daar deze afspraak mee probeert te maken, is het missie kansloos. Voor geen mogelijkheid dat je de tablet terug krijgt. Het enige wat je krijgt is een hoop geschreeuw.
Toch zijn er wel een aantal apps die ik wel goed vind. Van die apps waar ze ook nog echt wat van kunnen leren. De Z@ppelin app is daar een voorbeeld van. Daar laat ik ze dan af en toe ook wel op. En eerlijk is eerlijk. Soms is het ook wel fijn dat die tablets er zijn. Als we bijvoorbeeld een lange rit maken in de auto of vliegtuig. Of in een restaurant zitten en de kinderen klaar zijn en wij nog niet. Maar dat zijn dan ook de zogenaamde ‘nood’ situaties.
Als ik naar onze kinderen kijk en vergelijk met wat wij zelf vroeger hadden, dan zou je zeggen, waar is het goed voor? Wij miste het toch ook niet. Maar de tijden zijn zo veranderd. Het klinkt zo oubollig als ik dit zo schrijf, maar toch is het zo. Zonder mobiel voelen we ons naakt en het internet kunnen we niet meer zonder.
Heb jij nog tips voor leuke apps? Laat het dan weten!
