KIND, STIL GEBOREN

Hoe vertel je een kind dat zijn broertje is overleden?

star in heaven

Verdoofd was ik op het moment dat ik hoorde dat mijn zoon na 8 maanden zwangerschap plotseling was overleden. Hoe was dit mogelijk? En hoe gaan we dit overleven? Op dat moment wilde ik direct bevallen, maar dat werd ons afgeraden. We hadden namelijk nog twee kinderen thuis, die nog van niets wisten. Een zoon van vijf en een dochter van bijna twee. Hoe moest ik dat gaan doen? Hoe zou ik mijn vijf jarige zoon moeten gaan vertellen dat zijn broertje waar hij zich zo op verheugde was overleden in mijn buik? Een onmenselijke loodzware taak.

Ik vroeg in het ziekenhuis om advies. Hoe vertel je een kind dat iemand is overleden? Beseffen ze wel wat dat is? Een kind van vijf is zich bewust wat er allemaal gaande is, maar heeft nog niet heel erg het besef wat ‘dood’ precies is. Hoe moest ik hem dit gaan uitleggen? Mijn dochter was nog te jong om te begrijpen wat er allemaal gaande was. Ze gaven als advies mee, mijn hart te volgen. Hoe kon ik mijn hart volgen? Die was volledig in stukken gebroken. Op het moment dat we thuis kwamen, was mijn zoon nog op school. Het benauwde mij enorm. Ik had net zelf een klap gekregen en nu moest ik over een kwartier mijn zoon vertellen dat zijn broertje niet meer leefde.

Zo vrolijk dat hij altijd is, kwam hij ook nu weer heel enthousiast thuis. Meteen zag hij aan mij dat er wat was. Ik brak in tranen uit. Hij vroeg mij waarom ik huilde. Nu moest ik het gaan vertellen. De tranen rolde over mijn wangen. Vertellen dat er iets erg was gebeurt wat ons leven nu volledig op zijn kop heeft gezet. Ik haalde diep adem en probeerde uit te leggen dat mensen die leven een hartslag hebben. De baby in mijn buik had eerst ook een hartslag, maar deze is helaas gestopt, zei ik met dikke tranen. Doordat de baby geen hartslag meer heeft, leeft hij niet meer. Hij is doodgegaan in mijn buik. Mijn zoon keek mij ernstig aan. Ineens barste hij keihard in huilen uit. Hij zei dat het zijn schuld was dat de baby door was gegaan. Dat hij de baby te laat gewenst had. Hij wenste namelijk dat hij een broertje zou krijgen en zijn wens kwam uit. Hij zei dat hij hem eerder had moeten wensen, dan was zijn broertje niet doodgegaan. Hij wenste ineens een zusje. Want broertjes gaan dood. Na een heftige huilbui, was hij weer rustig en ging spelen.

Naast ons eigen verdriet, hadden we ook te dealen met het verdriet van onze zoon. Onze dochter aaide mij over mijn wangen en zei alleen: ‘mama verdrietig’. Zij was nog te jong om het te bevatten. Vanaf dat moment tot aan de uitvaart heeft mijn zoon geen kik meer gegeven.

We hadden onze doodgeboren zoon mee naar huis genomen. De dag voor de crematie had ik mijn zoon uitgelegd dat we de dag erna definitief afscheid zouden nemen van zijn broertje. Hij zou dan niet meer bij ons thuis zijn. Hij zou wel voor altijd in ons hart verder leven, alleen niet meer fysiek bij ons zijn. Hij zou als een ster in de hemel boven ons huis schitteren en daar konden wij hem altijd zien. Tijdens de uitvaart begon het mijn zoon te benauwen. Hij begreep niet wat we in het uitvaartcentrum deden en wilde direct naar huis.

Terug thuis aangekomen, brak de bom. Hij barste in tranen uit en had zoveel vragen. Waarom hebben we zijn broertje in ‘dat huis’ (crematorium, bedoelde hij) achter gelaten? Waarom moest hij alleen weggaan?]Hij wilde met zijn broertje mee naar de hemel, want hij wilde niet dat hij alleen zou zijn. Hoe zou hij dan naar de hemel gaan? Wie ging hem brengen? Hij kon maar niet bergrijpen dat we hem alleen hadden achtergelaten. Dit ging echt door merg en been. Een onbeschrijfelijk verdriet.
We vertelde hem dat ‘het huis’ een plek was waar engeltjes kindjes meenemen naar de hemel en zij dan een ster worden. Een ster boven ons huis. Een ster die altijd over hem zou waken.

 

1 thought on “Hoe vertel je een kind dat zijn broertje is overleden?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge